ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΟΥΝ ΠΑΛΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΛΛΑΞΕΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ

     Ακόμη και ισχυροί παράγοντες του πολιτικού μας συστήματος αναφέρονται, πλέον, ευθέως στο ενδεχόμενο αναθεωρήσεως του Συντάγματος.  Ο κ. Σαμαράς εξήγγειλε επίσημα την 19/11/2010 ότι «θα προτείνει γενναία αναθεώρηση του Συντάγματος καθώς θεωρεί ότι η επόμενη Βουλή οφείλει και πρέπει να είναι αναθεωρητική». Από την ειδησεογραφία προκύπτει ότι σε αυτό έχει ήδη συμφωνήσει και ο Πρωθυπουργός.

     Ορισμένοι πάντως βουλευτές έφτασαν μάλιστα να ομιλούν δημόσια ακόμη και για την ανάγκη σύγκλησης Συντακτικής Εθνοσυνελεύσεως! Μετά τον κ. Σκανδαλίδη (ασφαλώς πριν υπουργοποιηθεί) τώρα και ο βουλευτής κ. Μ. Κεφαλογιάννης (πρώην υπουργός της ΝΔ) τάχθηκε πρόσφατα σε συνέντευξή του στην τηλεόραση της  ΝΕΤ  υπέρ της σύγκλησης Συντακτικής Εθνοσυνελεύσεως!  Ακόμη και ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος τυγχάνει και συνταγματολόγος, απαντώντας τον περασμένο Μάρτιο σε ερώτηση του γραμματέα του ΠΣ των ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ, σε συνέδριο του Ιδρύματος Δ. Τσάτσου, δεν απέρριψε το ενδεχόμενο αλλαγής του πολιτεύματος. Βεβαίως, στο παρελθόν, το είχε αρνηθεί κατηγορηματικώς, επικαλούμενος τα άρθρα του Συντάγματος περί μη αναθεωρητέων διατάξεων.

 

     Το ΒΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ πιστεύει ότι οι δηλώσεις αυτές, πέραν του ότι αποβλέπουν στον αποπροσανατολισμό και στην εκτόνωση, αποτελούν έκφραση δύο παραλλήλων και διασταυρουμένων συμπτωμάτων εντός του πολιτικού συστήματος:

• από την μια πλευρά καταδεικνύουν την αδυναμία του συστήματος να απαντήσει με επάρκεια στα προβλήματα που το ίδιο δημιούργησε και που η κρίση ανέδειξε με οξύτητα, γεγονός που έχει προκαλέσει πανικό και σύγχυση, με αποτέλεσμα το ίδιο το σύστημα να εξετάζει και να διακινεί οποιαδήποτε πιθανή λύση, έστω κι αν οι επιπτώσεις των εν λόγω λύσεων δεν είναι πλήρως αντιληπτές από όσους εκφράζουν τέτοιες απόψεις.  Είναι προφανές ότι μια διαδικασία σύγκλησης Συντακτικής Εθνοσυνελεύσεως θα αποτελέσει κόλαφο για τα στελέχη του παρόντος πολιτικού συστήματος.

• από την άλλη πλευρά καταδεικνύουν ότι τα μέλη του σκληρού πυρήνα του συστήματος (περίπτωση κ. Βενιζέλου) αντιλαμβάνονται ότι η απλή διαχείριση της κρίσεως είναι αδύνατη, αφ’ ενός λόγω ελλείψεως πολιτικών προτάσεων και αφ’ ετέρου λόγω εξαντλήσεως του οπλοστασίου των ιδεολογικών συμβολισμών και της επικοινωνιακής πολιτικής, ο συνδυασμός των οποίων καλύπτει τα τελευταία 30 χρόνια την φαυλότητα και την ανικανότητα του συστήματος.  Γι’ αυτό επιλέγουν να προωθήσουν μια δήθεν «γενναία» αναθεώρηση του πολιτικού συστήματος, κατά τρόπο όμως που ουσιαστικώς να μην αλλάξει απολύτως τίποτα στις  πραγματικές δομές της εξουσίας και, κυρίως, να μην θιγεί ο σκληρός πυρήνας του πολιτικού προσωπικού. Άρα και ο συσχετισμός συμφερόντων που αυτό εκφράζει: την διαπλοκή διαφόρων  επιπέδων και αποχρώσεων.

 

     Από την σχετική ειδησεογραφία προκύπτει ότι η αναθεώρηση των συνταγματικών διατάξεων θα προβλέπει  μεταξύ άλλων :

•  κάποιες αλλαγές στη δομή της Κυβέρνησης και στην σύνθεσή της (μείωση υπουργείων, κλπ),

• τον δήθεν αυστηρό έλεγχο των οικονομικών των κομμάτων σύμφωνα με πρόσφατη πρόταση Βενιζέλου, με απώτερο όμως σκοπό την πλήρη «κρατικοποίηση» των κομμάτων,

•  την αλλαγή του τρόπου εκλογής των βουλευτών με την παράλληλη μείωση του αριθμού των.

     Οι σχεδιαζόμενες αλλαγές, βεβαίως,  σκοπεύουν στον εξωραϊσμό της εικόνας του σημερινού πολιτικού συστήματος στα μάτια όσων παρακολουθούν την χρεωκοπία του.    Αντίθετα, το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα είναι να δημιουργήσουν ένα ακόμη πιο  πρωθυπουργοκεντρικό σύστημα εξουσίας, αφού ο έλεγχος των κοινοβουλευτικών ομάδων θα καταστεί ακόμη πιο εύκολος.  Επιπροσθέτως να απαξιωθεί ακόμη περισσότερο η Βουλή τόσο μέσω του ελέγχου των βουλευτών από τις ηγεσίες των κομμάτων (άρα και της μετατροπής των βουλευτών σε άβουλους επικυρωτές των κυβερνητικών αποφάσεων) όσο και μέσω της μείωσης του αριθμού των βουλευτών (που φαίνεται ότι αντιβαίνει ευθέως την αρχή της αντιπροσωπευτικότητος).  Έτσι θα μειωθούν στο ελάχιστο οι ήδη χαμηλής ποιότητας λειτουργίες του κοινοβουλευτικού ελέγχου, δεδομένου ότι δεν διαφαίνεται πρόθεση να θεσπισθούν διαδικασίες αξιολογικής κρίσεως κατά την επιλογή των υποψηφίων βουλευτών για να ανέβει το ήδη αρκετά χαμηλό επίπεδο των βουλευτών.   Από την άλλη, η μείωση του προϋπολογισμού λειτουργίας της Βουλής μπορεί κάλλιστα να επιτευχθεί με άλλους τρόπους πλην της σχεδιαζόμενης μείωσης του αριθμού των βουλευτών.

 

     Η διαμόρφωση ενός «κλίματος» για κάποιες συνταγματικές αλλαγές είναι ένα παρελκυστικό τέχνασμα εκ μέρους των ισχυρών παραγόντων του πολιτικού μας συστήματος.  Αποσκοπεί ευθέως στην απαξίωση του δημοσίου διαλόγου για την ανάγκη διαμόρφωσης ενός νέου Συντάγματος που θα κατοχυρώνει την πλήρη διάκριση των εξουσιών μέσω ενός πολιτεύματος Προεδρικής Δημοκρατίας και μέσω της ενισχύσεως της λαϊκής κυριαρχίας με θεσμοθέτηση λαϊκής πρωτοβουλίας για δημοψηφίσματα και νομοσχέδια.  Φαίνεται ότι ο εν λόγω δημόσιος διάλογος έχει αρχίσει να τους ανησυχεί, επειδή διευρύνεται αργά αλλά σταθερά.

     Προς το παρόν, δεν θα επεκταθούμε περαιτέρω.  Περισσότερα επί του θέματος αλλά και –κυρίως- επί των προτάσεων του ΒΗΜΑΤΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ για την σύγκληση της Συντακτικής Εθνοσυνελεύσεως, θα παρουσιασθούν στις εκδηλώσεις μας, το πρόγραμμα των οποίων θα ανακοινωθεί εντός των επομένων ημερών.

 

Η γραμματεία της Επιτροπής Πρωτοβουλίας